Mijn naam is Corine Barendregt, 35 jaar, moeder van Jari (5 jaar).
Ongevraagd en ongewenst staat al zo’n 24 jaar van mijn leven in het teken van kanker, borstkanker, zo één van het allerlelijkste soort.
Ergens heb ik besloten dit niet lijdzaam (meer) te ondergaan, maar het als een uitdaging te zien, een soort macabere missie. Mijn missie, met maar één doel: VICTORIE!!!


Vandaar mijn blog.
Mijn blog is om mijn lijf geschreven; om mijn lijf de aandacht en steun te geven die het verdient. In alle betekenissen die je hieraan kunt geven.


dinsdag 16 juli 2013

Tussenstand donaties 16 juli 2013

Hoog tijd om eens een tussenstand te plaatsen van alle donaties tot nu op mijn behandelrekening. Zit u stevig???

Tot op heden is er door middel van acties, verkoop en donaties, van bekenden, maar ook van volstrekt onbekenden, het verpletterend mooie bedrag bij elkaar verkregen van maar liefst:

19763,72 euro!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 


Echt geen woorden voor...  

Het geld komt zo'n beetje uit alle hoeken van Nederland, en zelfs vanuit België. Ik kan het niet genoeg benadrukken, maar wat zijn jullie allemaal toch een geweldige toppers! En niet alleen mijn eigen leger van stroopsoldaatjes, juist ook al die lieve mensen die mij niet of amper kennen.

Dit jaar is er aan behandelingen, verblijf en andere onkosten voor mijn aanvullende en duitse (niet-vergoede) behandelingen zo'n 19000 euro uitgegeven. Naar schatting komt er nog zeker 35000 euro aan kosten bij. Mijn vader heeft een groot deel van de kosten tot nu betaald, er staat nog 8000 euro op mijn behandelrekening.

Onder het daarvoor bestemde kopje op mijn blog wil ik meer inzicht gaan geven in mijn behandelplan en de bijbehorende kosten, omdat ik vind dat ik een verantwoordelijkheid draag om mensen te laten weten waar het geld heen gaat. Voor zover dat lukt uiteraard.

Niemand vraagt dat van mij, dat wil ik zelf. Is het niet voor jullie, dan is het wel om een punt te maken. Een heule dikke punt. Dit soort zaken moeten in de openheid komen, want het is afschuwelijk dat er zo'n prijs op (mogelijke verlenging van) je leven staat. Een vermogen om je leven mobiel, zo lang mogelijk onafhankelijk en enigszins gezellig (wat zeg ik...onwijs gezellig!!!) te kunnen leiden. In plaats van hangend boven de toiletpot zonder haar op je kop, tot een zielig hoopje, een minifractie van jezelf te vergaan, terwijl je kind en andere naasten machteloos toekijken (ik weet hoe dat voelt, ja). Want dat is mijn alternatief! Ja, voor mij nu wel, voor heel veel mensen is er geen alternatief, dan is dat de weg of barsten.

Aangezien het echt onmogelijk is om een ieder persoonlijk te bedanken voor zijn of haar bijdrage, hier nogmaals een hele oprechte megadikke:

DANKJULLIEWEL!!!!!!!!!!!!


Dankzij jullie voel ik mij gedragen, en dat sterkt mij.

<3


PS: Er heeft zich een vrijwilliger aangeboden, die het leuk vindt om alle namen en woonplaatsen (voor zover uit de overboekingen te herleiden) op mijn blog te gaan zetten, van alle mensen die gedoneerd hebben, of op andere wijze geld voor mij hebben binnengesleept. Een 'dankjewelletjesafdeling', zou dat niet leuk zijn? Uiteraard zonder bedragen, ieder gebaar is er één om genoemd en gewaardeerd te worden. En reken maar dat laatste zeker het geval is!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten